Geschiedenis

Diederick Benjaminsz : Zelf heb ik aan de wieg gestaan van onze vereniging. Toen ons gezinnetje in 1950 vanuit voormalig Nederlands Indië naar Nederland was gekomen en begin 1951 in Sluiskil ging wonen, vroeg de plaatselijke fanfare om wat muziek, zang en toneelstukjes op te voeren tijdens hun jaarlijkse donateursavonden. Zo is de BAC opgericht door de familie Hallegraeff en de familie Benjaminsz. Nog steeds ontdek ik dat er mensen zijn die niet weten wie we zijn en wat we doen.

Daarom vierden we in 2021 ons 70-jarige jubileum. Helaas verliep het anders dan anders vanwege de corona maar we bestaan niet voor niets 70 jaar, dus ook dit hebben we overleefd.

In het begin deed ik nog niet mee. Ik was daar nog veel te jong voor, maar ik kan me nog bijna alles goed herinneren. Niemand had in die tijd een auto, dus als we ergens moesten optreden gingen we allemaal met de bus mee. U snapt zeker wel dat het dikwijls een dolle boel was en dat menig oud BAC lid zich dit nog goed zal herinneren. We voelden ons net als een hele familie; we “stonden voor mekaar” en als er wat was dan “stonden we voor mekaar klaar”. Dat is nu nog steeds hetzelfde. Een regel uit ons openingslied: “zet verdriet en zorgen opzij” is nog steeds ons motto. Ik voel dat nog steeds als de grote kracht van de BAC.

Als wij na een optreden de reactie krijgen van het publiek dat het plezier wordt overgebracht op de mensen, vind ik dat een héél groot compliment. Alle leden  doen tijdens de uitvoeringen altijd weer hun uiterste best en zorgen steeds weer voor veel verrassingen.

Vele jaren was de Ark onze thuisbasis, daar werden ook de optredens verzorgd. Maar we trokken ook door de provincie, en af een toe gingen we ook buiten Zeeland. Wij zijn bij de opening van Het Meulengat ook tegelijk daar naartoe verhuist. Meer ruimte, op en voor het podium gaven nieuwe kansen maar ook meer uitdagingen. Er is toen fors geïnvesteerd in de techniek. In de begin jaren was er bv maar 1 microfoon waar we alles mee versterkte, tegenwoordig heeft iedere speler een eigen headset (draadloze microfoontje) en een speciale zangmicrofoon. Dit alles hebben we in de loop der jaren continu uitgebreid, neemt U gerust een kijkje als wij optreden.

Een vereniging bestaat niet zomaar, daar moet erg veel tijd in geïnvesteerd worden. Gelukkig zijn zeer velen langere periode lid geweest van onze vereniging. Het is onmogelijk om namen te gaan noemen want het waren er zoveel en ieder bracht weer zijn eigen kwaliteiten mee. Maar het was ook vaak erg zwaar want naast de nog steeds wekelijkse oefenavond (al vele jaren op dinsdag) waren er de jaarlijkse donateursavonden en daarnaast de optredens buiten Sluiskil. En als er dan weer een paar leden moesten afhaken (door allerlei redenen) dan gingen we weer op zoek naar nieuwe leden. Zo konden we blijven vernieuwen en blijft ons programma verrassend en wisselend.

Hoogtepunten waren ook de diverse jubileumseizoenen. Dan werd er steeds iets extra’s gedaan en natuurlijk onze reis in 1996 naar Indonesie , waar we met 35 mensen naartoe gegaan zijn en ook daar enkele optredens hebben gegeven.

Een 3 weeks reis in 1995 naar Indonesië, met 30 bac-leden en aanhang heeft veel indruk gemaakt op de deelnemers maar ook heeft het vele goede contacten opgeleverd met mensen en organisaties daar waar nog geregeld nieuwe activiteiten uit voortkomen.

Ik hoop dat onze gasten (want zo zien we ons publiek) weer veel plezier zullen beleven en hoop dat we dit nog heel veel jaren zullen en mogen doen en als één BAC-familie samen nog heel wat jaren de kar mogen trekken. Dus op naar een volgende voorstelling.

Diederick Benjaminsz, Voorzitter